Óábyrg fjölmiðlaumræða
Barnaverndaryfirvöld geta ekki lengur orða bundist yfir þeim árásum sem gerðar hafa verið opinberlega á æru varnarlausra einstaklinga sem hafa dvalið á meðferðarheimilum á vegum Barnaverndarstofu og greint frá að hafa orðið fyrir kynferðislegu ofbeldi af hálfu starfsmanns á slíku heimili. Hafa stúlkurnar, sem eðli málsins samkvæmt eiga erfitt með að verja sig sjálfar, þurft að þola árásir í fjölmiðlum mánuðum saman þrátt fyrir að um sé að ræða mál þar sem viðkomandi starfsmaður hefur verið dæmdur fyrir kynferðislegt ofbeldi gagnvart barni á meðferðarheimili bæði fyrir héraðsdómi og Hæstarétti, barni sem honum var falið að styðja við og vernda. Hafa árásirnar farið fram með greina- og fréttaskrifum á netmiðlum, í ljósvakamiðlum sem og með undirskriftarsöfnun þar sem almenningur er hvattur til þess að taka afstöðu gegn stúlkunum og gera þannig lítið úr því ofbeldi sem þær hafa orðið fyrir. Vekur gagnrýnislaus umræða um sakleysi dæmds kynferðisbrotamanns furðu í ljósi þess uppgjörs sem nú fer fram vegna brota gagnvart börnum sem á árum áður dvöldu á meðferðar- og vistheimilum á vegum barnaverndaryfirvalda.Ljóst er að fórnarlömbin í málinu eru mörg, bæði stúlkurnar sem og fjölskylda og aðstandendur hins dæmda. Samúð með aðstandendum má hins vegar aldrei verða til þess að samfélagið taki þátt í herferð gagnvart þeim börnum sem þorðu að tjá sig um að hafa verið beitt ofbeldi. Þær frásagnir mörkuðu upphaf máls sem leiddi til sektardóms í refsimáli sem höfðað var í kjölfar ítarlegrar lögreglurannsóknar. Umræðan hefur verið á þá leið að hætt er við að börn, sem beitt eru ofbeldi af hálfu fullorðinna, kjósi að greina ekki frá því af ótta við að samfélagið snúist gegn þeim, þeim verði ekki trúað og fullorðnir muni ekki hlusta á frásögn þeirra eða taka hana trúanlega.
Barnaverndarstofa
Barnavernd Kópavogs
Barnavernd Reykjanesbæjar
Barnavernd Reykjavíkur
