Áhrif markvissrar íhlutununar á þróun andfélagslegrar hegðunar
Freydís J. Freysteinsdóttir félagsráðgjafi (MSW, Phd) og félagsmálastjóri birti nýlega grein um rannsókn sína „Unglingar í vanda: Samanburður á unglingum með áhættuhegðun sem fara í langtímameðferð annars vegar og fá vægari úrræði hins vegar af hálfu barnaverndaryfirvalda“.Í rannsókninni voru barnaverndarmál sem tilkynnt var um áhættuhegðun unglinga innihaldsgreind. Undir áhættuhegðun unglinga flokkast hegðun s.s. innbrot, skemmdarverk, vímuefnanotkun, útigangur, vændi og árásarhneigð. Bendir hún á að fjöldi rannsókna sýni fram á tengsl milli þess að hafa orðið þolandi misbrests í uppeldi þ.e. ofbeldi og/eða vanrækslu og þess að sýna áhættuhegðun. Þá gerir hún grein fyrir líkani Patterson o.fl. (1989) um þróun andfélagslegrar hegðunar og þróun innrætingar hjá börnum byggt á Kochanska (1995). Í rannsókninni var leitast við að kanna stöðu og aðstæður þeirra unglinga sem barnaverndarafskipti voru af.
Niðurstöður rannsóknarinnar benda til mikilvægi þess að grípa inn í eins fljótt og unnt er þegar barnaverndaryfirvöld fá tilkynningar um börn sem eru vanrækt og/eða beitt ofbeldi. Markviss íhlutun og stuðningur við börn og fjölskyldur þeirra getur komið í veg fyrir að vandinn þróist áfram og verði verri. Greinina er að finna í Tímariti félagsráðgjafa bls. 5-16.
